Where are you from or where are you at home?
Before World War II, the largest Chinese community in Europe lived on Katendrecht, the peninsula, popularly known as De Kaap (The Cape) in the port of Rotterdam. The Cape was the first Chinatown in Europe.
Jo Kraaijeveld experienced the rise and fall of Chinatown. With her late husband Yuen Wah, she ran a Chinese restaurant on Katendrecht.
“The Chinese were never discriminated at Katendrecht. The Chinese call me Jo Kuw, Aunt Jo. When I walk down the street in Amsterdam, the Chinese come to me. Hey Jo, is that you? I was in a flower shop in Hong Kong, even there I was recognized by a Chinese who had lived in the Netherlands. The Chinese call a Dutchman Hollan kwai, a ghost. I always say that I am a Hollan yang, a human, or a lo feng, a European. We are not a kwai, that is a swear word. I often say that to Chinese children, to educate them a little.”
John Tsang was born on Katendrecht and still lives there.
“At school they name called me and my brother ‘pindapoepchinees’ (peanut poop chinese). But actually the Chinese were hardly discriminated in Katendrecht. I have never been ashamed of my origin. I went to secondary school in Kralingen, where they really looked down on you when you came from Katendrecht. Kralingen was the bad neighborhood. People still react strange when you say you live on Katendrecht”.
Source: https://inburgerking.wordpress.com/2017/09/08/poepchinezen-een-ontroerend-portret-over-de-chinezen-van-katendrecht/
Description:
The purpose of this vignette is to explore the concept of ‘feeling at home’, as it can be related to the current debate on migrants in European countries and their participation in society. In geography textbooks much attention is given to the reasons for migration, types of migration and the spatial distribution of migrants in countries and cities. Students learn concepts that help them to describe and explain migration patterns at different scales. As immigrants settle in new places, they are faced with endless uncertainties that prevent them from feeling that they belong. From language barriers, to different social norms, to legal regulations separating them from established residents. Little attention is paid to the extent to which migrants feel connected to their new homeland, their city or neighbourhood. Do they feel at home? Why or why not? When attention is paid to feeling at home, it is usually in terms of integration and assimilation. However, feelings of ‘home’ and ‘belonging’ are much more complex and multidimensional than a simple continuum between unintegrated and fully assimilated.
Discussion:
Easthope (2010) states that the concept of ‘home’ cannot be clearly described. It can be defined as a place where the everyday routine takes place, a place where you feel safe. But ‘home’ is also the basis for your identity. Ghorashi (2004) has taken ‘home’ as a starting point to gain understanding into migrant people’s identity and their connectedness to society. ‘Home’ in the context of migrants can be interpreted in two ways. First, there is a national approach. ‘Home’ then coincides with the geographical boundary of a migrant’s country of origin. From this point of view culture, identity, country of origin and feeling at home coincide. ‘Home’ is where the migrant comes from. However, the transnational approach states that the feeling of home is not so well connected to a territorial space, but to the space in which people can shape their lives as they wish to. The sense of belonging(s) goes beyond the national border of the home country. For these people, the connection between their national identity and the country of origin is one of the many possible connections, but certainly not the only one. So, home is not so much where you come from, but where you feel at home. This could be even be a variety of places in more than one country.
This is also reflected in the vision of Taiye Selasi (2014). She states that the question “Where are you from?” usually puts you in the box of a country, often the country on your passport, or even the country of origin of your parents, whether you come from China, the Netherlands, Morocco, Germany, Pakistan or the United States. For a lot of people, that doesn’t say much about who they are. Is it clear that if you are introduced as a Dutchman or Turk, what kind of person are you? Selasi argues that for many people, we might be more of a ‘local’ than a ‘national’. And that the places (cities, neighbourhoods) we lived in, contribute to our identity. Selasi raises the questions: where are you a local? Where is your home?
To answer these questions Selasi identifies three characteristics (3 R’s) of being ‘at home’ or ‘local’.
- Rituals: what everyday activities do you do in that place? Do you go to school, play football, go shopping, go to church or mosque? What do you eat, what do you do at home, for example do you take from shoes off?
- Relationships: with whom do you have regular direct (face to face) contact? Who are important to you?
- Restrictions: are you allowed to be here? Are there any restrictions or places you cannot visit? Do you feel safe or are you excluded in one way or the other? (think of permits, discrimination, violence)
You can feel at home, feel like a local at more than one place. Because you were born in a different place or lived in different places, because you are in a different place regularly or once a year, for example. If we consider the 3 Rs for ourselves, then perhaps a completely different picture will arise of where you come from, where you feel at home and who you are.
Bibliography:
Day, M. & Badou, M. (2019). Geboren en getogen. Onderzoek naar de identiteitsbeleving en gevoelens van binding van jongeren met een migratieachtergrond. Utrecht: Kennisplatform Integratie en Samenleving
Easthope, H. (2004). A place called home. Housing, Theory and Society, 21:3, 128-138
Ghorashi, H. (2003). Iraanse vrouwen, transnationaal of nationaal? Een (de)territoriale benadering van `thuis’ in Nederland en de Verenigde Staten. Nijmegen: Radboud Universiteit
Huijink, W. & Andriessen, I (2016) Integratie in zicht? Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau
Selasi, T. (2014) Transcript Tedtalk Don’t ask me where I’m from. Ask me where I’m local. TEDtalk:
https://www.ted.com/talks/taiye_selasi_don_t_ask_where_i_m_from_ask_where_i_m_a_local/discussion
Back to Vignettes
Waar kom je vandaan of waar ben je thuis?
Vóór de Tweede Wereldoorlog woonde de grootste Chinese gemeenschap in Europa op Katendrecht, het schiereiland in de haven van Rotterdam, in de volksmond bekend als De Kaap. De Chinese gemeenschap op Katendecht is het eerste Chinatown in Europa.
Discussion:
Jo Kraaijeveld beleefde de opkomst en ondergang van Chinatown. Samen met wijlen haar man Yuen Wah runde ze een Chinees restaurant op Katendrecht.
“Op Katendrecht werden Chinezen nooit gediscrimineerd. De Chinezen noemen mij Jo Kuw, tante Jo. Als ik in Amsterdam over straat loop, komen Chinezen op me af. Hé Jo, ben jij dat? Ik stond in Hong Kong in een bloemenzaak, zelfs daar werd ik herkend door een Chinees die in Nederland had gewoond. Chinezen noemen een Hollander Hollan kwai, een geest, een spook. Ik zeg altijd dat ik een Hollan yang, een mens ben, of een lo feng, een Europeaan. Wij zijn geen kwai, dat is een scheldwoord. Dat zeg ik vaak tegen Chinese kinderen, om ze een beetje op te voeden”
John Tsang is geboren op Katendrecht en woont er nog steeds.
“Op school scholden ze mij en mijn broertje uit voor pindapoepchinees. Maar eigenlijk werden Chinezen nauwelijks gediscrimineerd op Katendrecht. Ik heb me nooit geschaamd voor mijn afkomst. Ik zat op de havo in Kralingen, daar keken ze echt op je neer als je van Katendrecht kwam. Kralingen was de kakbuurt. Nog steeds reageren mensen vreemd als je zegt dat je op Katendrecht woont.”
Bron: https://inburgerking.wordpress.com/2017/09/08/poepchinezen-een-ontroerend-portret-over-de-chinezen-van-katendrecht/
Beschrijving:
Het doel van dit vignet is om het concept ‘thuis’ te verkennen. Dat begrip is relevant in het huidige debat over migranten in Europese landen en hun deelname aan de samenleving. In aardrijkskundeboeken wordt veel aandacht besteed aan de redenen voor migratie, de soorten migratie en de ruimtelijke spreiding van migranten in landen en steden. Leerlingen leren begrippen die hen helpen migratiepatronen op verschillende schaalniveaus te beschrijven en te verklaren. Als immigranten zich in een land vestigen, worden ze geconfronteerd met eindeloze onzekerheden waardoor ze het gevoel hebben er niet bij te horen. Van taalbarrières, tot andere sociale normen, tot wettelijke voorschriften die ze scheiden van gevestigde bewoners. Er wordt weinig aandacht besteed aan de mate waarin migranten zich verbonden voelen met hun nieuwe thuisland, hun stad of wijk. Voelen ze zich thuis? Waarom wel of waarom niet? Wanneer er wel aandacht wordt besteed aan het thuis voelen, gaat het meestal om de mate integratie en assimilatie. Maar gevoelens van ‘thuis’ en ‘erbij horen’ zijn veel complexer en multidimensionaler dan een eenvoudig continuüm tussen niet-geïntegreerd en volledig geassimileerd.
Discussie:
Easthope (2010) stelt dat het concept ‘thuis’ niet eenduidig te omschrijven is. ‘Thuis’ kan gedefinieerd worden als een plek waar de routine van alledag zich afspeelt, een plek waar men zich veilig voelt, maar ‘thuis’ vormt ook de basis voor je identiteit. ‘Thuis’ als element van identiteit wordt door Ghorashi (2004) als uitgangspunt genomen om het ‘thuis voelen’ van mensen met een migratieachtergrond te duiden. ‘Thuis’ in de context van migranten kan op twee manieren worden opgevat. De eerste is die van de nationale benadering. ‘Thuis’ valt dan samen met de geografische grens van het land van herkomst van een migrant. Vanuit dit gezichtspunt vallen cultuur, identiteit, land van herkomst en het thuisgevoel samen. ‘Thuis’ is waar de migrant vandaan komt. De transnationale benadering zegt dat het thuisgevoel niet verbonden is met een territoriale ruimte, maar met de ruimte waarbinnen mensen hun leven vorm kunnen geven zoals zij willen. Het gevoel van thuishoren of `the sense of belonging’ gaat verder dan de nationale grens van het thuisland. Voor deze mensen is de verbinding tussen hun nationale identiteit en het land van herkomst één van de vele mogelijke verbindingen, maar zeker niet de enige. Simpel gezegd: thuis is niet alleen waar je vandaan komt op basis van je nationale achtergrond, maar waar je je thuis voelt en dat kan in principe overal zijn.
Dit komt ook terug in de visie van Taiye Selasi (2014). Zij zegt dat de vraag ‘Waar kom je vandaan?’ je meestal in een hokje stopt van een land, vaak het land waar je een paspoort van hebt, of zelfs het land waar je ouders vandaan komen. Je komt uit Nederland, Marokko, Duitsland, Pakistan of de Verenigde Staten. Voor heel veel mensen zegt dat niet zo veel over wie ze zijn. Omdat ze in meerdere landen hebben gewoond. Bovendien zegt dat weinig over wie je bent. Is het duidelijk wie je bent wanneer je als Nederlander of Turk wordt geïntroduceerd? Niet zozeer uit welk land je komt, maar op welke plek of plekken je verblijft of hebt gewoond, zeggen iets over wie je bent. Misschien zijn we wel meer een ‘local’ dan een ‘national’. En ben je dus met plekken (plaatsen, buurten) verbonden. Selasi vraagt: waar ben jij een local? Welke plekken zijn jouw ‘thuis’?
Om die vragen te beantwoorden noemt zij drie kenmerken (3 R’s) aan het ‘local’ / ‘thuis’ zijn:
- Rituelen: welke dagelijkse dingen doe je op die plek? Ga je er naar school, voetballen, winkelen, naar de kerk of de moskee? Wat eet je en doe je thuis, trek je bijvoorbeeld je schoenen uit?
- Relaties: met wie heb je regelmatig direct (face to face) contact? Wie zijn belangrijk voor je?
- Restricties (beperkingen): mag je hier zijn? Zijn er beperkingen of plekken waar je niet kan komen? Voel je je veilig of ben je buiten gesloten op de een of andere manier? (denk aan verblijfsvergunning, discriminatie, geweld).
Je kunt je op meerdere plekken thuis voelen en je daar een local voelen. Bijvoorbeeld omdat je op een andere plek geboren bent of op andere plekken hebt gewoond, omdat je regelmatig of een keer per jaar op een andere plek bent. Als we voor onszelf de 3 R’s concreet invullen dan ontstaat er wellicht een heel ander beeld van waar je jezelf thuis voelt en wie je bent.
Geraadpleegde literatuur
Day, M. & Badou, M. (2019). Geboren en getogen. Onderzoek naar de identiteitsbeleving en gevoelens van binding van jongeren met een migratieachtergrond. Utrecht: Kennisplatform Integratie en Samenleving
Easthope, H. (2004). A place called home, Housing, Theory and Society, 21:3, 128-138
Ghorashi, H. (2003). Iraanse vrouwen, transnationaal of nationaal? Een (de)territoriale benadering van `thuis’ in Nederland en de Verenigde Staten. Nijmegen: Radboud Universiteit
Huijink, W. & Andriessen, I (2016) Integratie in zicht? Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau
Selasi, T. (2014) Transcript Tedtalk Don’t ask me where I’m from. Ask me where I’m local.
https://www.ted.com/talks/taiye_selasi_don_t_ask_where_i_m_from_ask_where_i_m_a_local/discussion
Terug naar Vignetten
